- bayatı-sarənc
- сущ. муз. “Баяты-сарендж” (название мотива в мугаме “Шур”)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sarənc — is. <fars.> Klassik Azərbaycan muğamlarından birinin adı. Bu əsas ladlardan başqa, xeyli yayılmış əlavə ladlar və lad şöbələri də vardır ki, bunlara misal olaraq aşağıdakıları göstərmək mümkündür: «Şahnaz», «Sarənc», «Bayatı kürd», «Hicaz» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zaval — is. <ər.> 1. Ziyan, zərər, təbii fəlakət, afət. Bu körpəcə meynəni qoru hər bir zavaldan; Qoy torpaqda kök salıb bərkitsin öz yerini. S. Rüst.. // Bəla, müsibət, xətər, qorxu. Kahinlər axışından kəşf etmiş istiqbalı; Çox zaman qışqırığın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəncir — is. <fars.> 1. Bir birinə keçmiş halqalardan ibarət dəmir bağ; silsilə. Saat zənciri. Lövbər zənciri. İti zəncirlə bağlamaq. – Axırda Dəmirçioğlu atasından gizli bir canlı kotan zəncirini də götürüb toqqa əvəzinə belinə bağladı. «Koroğlu».… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəd — sif. <fars.> 1. Pis, xarab, yaman. Bəd xasiyyət. Bəd iş. – Oğul bəd övlad olsa; Öldürər dərd atanı. (Bayatı). Şairəm, çünki vəzifəm budur əşar yazım; . . Gördüyüm nikü bədi eyləyim izhar, yazım. M. Ə. S.. Bu minval ilə günahkar muzdur… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəzanə — gəlmək yaxud canı cəzana gəlmək – təngə gəlmək, cana gəlmək, bıqmaq, usanmaq. Tərlanım sar əlindən, Dərd çəkir xar əlindən. Canım cəzana gəldi; Bivəfa yar əlindən. (Bayatı). <Şah Mirzə Təqiyə:> Bəsdir, daha mən cəzana gəldim – hər kəsdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolmaq — f. 1. Bir yerə daxil olub onu doldurmaq, başdan başa hər yerini tutmaq, boş yer qoymamaq. Evə adamlar doldu. Otağa soyuq hava doldu. Miniklər gəmiyə doldular. – Sar gəlsin dağa dolsun; Bülbüllər bağa dolsun. (Bayatı). Mal qara kəndə dolub hayküy… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düçar — sif. <fars.> Mübtəla, tutulmuş. Naçaram, mən naçaram; Yaman dərdə düçaram. (Bayatı). Düçar etmək – üz üzə gətirmək, rastlaşdırmaq, məruz qoymaq, uğratmaq. <Hacı Qara:> Amma bu zəmanədək <qanınızı> tökən olmayıb, indi sizi əcəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göstərmək — f. 1. Görməsinə imkan yaratmaq; görsətmək. Evləri cərgələmə; Tikilmiş cərgələmə; Açma günəş camalın; Göstərmə hər gələnə. (Bayatı). Gah göstərdin, gah gizlətdin yanağı; Axır məni dərdə saldın, al etdin. M. P. V.. <Cahan xala:> Arşın mal… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
igid — sif. Bir işdə, döyüşdə qoçaqlıq, cəsarət, qəhrəmanlıq, mərdlik göstərən; cəsur, qoçaq. İgid oğlan. İgid qız. – Rövşən Rüstəm kimi igid, yeniyetmə, cavan bir oğlan idi. «Koroğlu». <Fitnə:> . . Mənzər igid pəhləvandır; Həm də gözəl bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti